Wielrennen

“In Sovjet Rusland, wiel rent JOU!!”
~ De situatie in Sovjet Rusland over wielrennen

Wielrenner in zijn supersnelle outfit

Het eerste wat in je op komt als je nadenkt over wat wielrennen zou kunnen zijn, is een groep mannen die een traject rennend afleggen met een wiel geklemd onder hun arm. Wielrennen is echter een sport, die in grote mate in de Europese gemeenschap wordt beoefend, en best vergeleken kan worden met waterfietsen, maar dan op het land, of in extreme gevallen op een plexihouten velodroom (zie: Baanwielrennen). Wielrennen kan onderverdeeld worden in twee hoofdcategorieën: het "zinnige wielrennen", waarbij de deelnemers van punt A naar punt B fietsen in een zo’n hoog mogelijk tempo, en het "onzinnige wielrennen", waarbij de deelnemers een plaatselijke ronde voorgeschoteld krijgen om een van tevoren afgesproken aantal rondes af te leggen zonder te beseffen dat ze telkens weer op hetzelfde punt terechtkomen.

Zinnig en onzinnig wielrennen

Als de normale mens opstaat, ziet zijn dag er meestal zo uit: wakker worden, ontbijten, de auto pakken, naar zijn wer… Hier stoppen we echter eventjes om duidelijkheid te scheppen over het feit dat het vervoersmiddel in dit geval niet een auto, motor of enig ander gemotoriseerd voertuig betreft, maar een fiets, waarbij er resulterende kracht en dus energie moet worden overgebracht. Simpel gezegd een wielrenner kiest er dus voor om zijn al penibele bestaan nog wat te vermoeilijken. Dit feit is de kwaal die ervoor zorgt dat de meeste mensen het verschil tussen zinnig en onzinnig wielrennen niet kunnen onderscheiden. Ook al is het vaak lastig op te merken, de gouden regel is en blijft:

Wordt er ook daadwerkelijk een afstand overbrugd?

• Ja, dan heb je te maken met het zogenoemde zinnige wielrennen.
• Nee, dan kan het van alles zijn waarbij

1. ofwel iets of iemand met een constante snelheid van nul meter per seconde beweegt;
2. ofwel een iets of iemand (bv een groep wielrenners) wel vooruitkomt, maar ook weer uitkomt op hetzelfde punt als dat van starten.

Het materiaal

Iemand, die een gewoon stuur niet goed genoeg vond.

Zoals je waarschijnlijk wel was opgevallen, als je dit artikel tenminste echt aan het lezen bent en niet alleen op zoek naar leuke plaatjes om vervolgens even het onderschrift te lezen en dan verder te zoeken, maar dan zou je dit ook niet lezen, hebben wielrenners geen gewone fiets, maar een rennendewielenfiets. Veel onderdelen van een rennendewielenfiets lijken veel op die van een waterfiets, maar zijn aangepast om beter op de harde grond te functioneren, zo is onder andere de plastic bodykit geribd.

Het rennendewielenstuur

Je herkent een rennendewielenfiets meestal aan het stuur. Zo’n vreemd gevormd pastading, waarmee je denkt een gruwelijk ongeluk te krijgen, wil je met je handen daarin geklemd proberen te rijden. Mannen met brilletjes en witte pakjes, die in hun jeugd nog door de wielrenners in elkaar werden getrimd en nu voor hen werken, melden echter dat dit juist soepeler stuurt en aerodynamischer is.

Het rennendvoorwiel

Een rennendachterwiel vlak voor de wedstrijd in uiterste concentratie.

Een van de sleutelonderdelen van een rennendewielenfiets is toch wel het rennendvoorwiel. Hoewel het er op het eerste oog normaal uitziet, waarborgt deze gangmaker een duister geheim. Iets dat als het bekend werd gemaakt, de wielerwereld zou doen instorten, vandaar dat we het maar niet vertellen. De kunst van een goede wielrenner zijn, ligt in het goed contact houden tussen het rennendvoorwiel en het rennendachterwiel.

Het rennendachterwiel

Een van de sleutelonderdelen van een rennendewielenfiets is toch wel het rennendachterwiel. Hoewel het er op het eerste oog normaal uitziet, waarborgt deze gangmaker een duister geheim. Iets dat als het bekend werd gemaakt, de wielerwereld zou doen instorten, vandaar dat we het maar niet vertellen. De kunst van een goede wielrenner zijn, ligt in het goed contact houden tussen het rennendachterwiel en het rennendvoorwiel.

Tour de France

De Tour de France is de grootste onzinnige wielerwedstrijd ter wereld. De opbouw van deze wedstrijd kan je vergelijken met een schilderij van Escher. De ronde door Frankrijk wordt afgelegd in een 21-tal afzonderlijke ritten, die apart een zinnig uiterlijk hebben, maar dus eigenlijk deel uit maken van een onzinnig circuit. Zo worden bijvoorbeeld meer dan 3500 onzinnige kilometers afgelegd om een zinnige afstand van nog geen vierhonderd kilometer te overbruggen).

Beroemde Wielrenners

Lance Armstrong schakelt de concurrentie uit.

Het is ongelooflijk, maar waar: in deze sporttak zijn er ook beroemdheden! Aangezien elke coureur die te zien is op het plaatjesbeeld eigenlijk beroemd en volwaardig prof is, en dit artikel langer zou worden dan In de Ban van de Ring en het verzameld werk van Shakespeare samen, nemen we hier even genoegen met de belangrijksten.

Lance Armstrong

Niet te verwarren met zijn kwade tweelingbroer Neil Armstrong, die een beroemde Hollywoodserie over het landen op de maan leidt. Lance is de enige renner die zeven maal de grote onzinnigheid (Tour de France) wist te winnen en dat ook nog eens achter elkaar. Zijn tactiek was vrij simpel: hij pakte in de eerste rit een voorsprong van een seconde, en daarna zorgde zijn ploeg dat iedereen die er óók een probeerde te pakken ten onder ging aan een dopingschandaal.

Eddy Merckx

Niet te verwarren met zijn minder bekende en minder goede ook wielrennende zoon Axel Merckx. Eddy, ook wel "Big Ed", overheerste de wielerwereld in zijn tijd. Hij won één op de anderhalve rit waar hij startte. De concurrenten van Big Ed concurrenten verdwenen vaak vlak voor de finish, om op mysterieuze wijze na een maand of twee terug te keren met een bord Italiaanse spaghetti in hun handen.

Jan Ullrich

Niet te verwarren met het favoriete biermerk van Adolf Hitler. Jan Ullrich werd beschouwd als de grote opvolger van Eddy Merckx, maar dit idee werd al gauw verdonkeremaand door de Belgische maffia, waarvan de leider (ene Ed) nog steeds niet gepakt is. Ullrichs tactiek was de volgende: in de winter kwam hij tientallen kilo’s aan met chocola, en pas een week voor de Tour de France begon hij te trainen. Deze aanpak werkte goed, en hij eindigde telkens tweede na Lance Armstrong. Na de Tour de France ging de Duitser weer verder aan zijn chocoladieet. Jan Ullrich ging ten onder aan een dopingschandaal, nadat hij een etappe lang voorstond op Lance Armstrong.

Michael Boogerd

Michael Boogerd promoot zijn sponsor.

Niet te verwarren met een andere Boogerd. Ook al wordt Nederland altijd buiten beschouwing gelaten, tóch werd deze renner onder een tandenborstelmerk naar de Tour de France gestuurd. Hij won een zware rit over drie hoge Alpen, en om zijn sponsor te promoten reed hij de hele dag met een grote glimlach rond (sommige beweren dat hij zijn tegenstanders hiermee verblindde). In een andere wedstrijd (de Amstel Gold Race) won hij eenmalig in de sprint met Lance Armstrong. Vlak na zijn carrière ontstond er een dopingschandaal rond deze Nederlander.

Jij

Niet te verwarren met ik, hij of enige anonieme maar desalwelteplus in het oog springende travestieten. Je weet het zelf misschien niet, maar je bent zeer bekend in het huidige wielrennen. Vreemd genoeg hield je carrière snel op na een dopingschandaal, en herinner je je niks behalve dan dat je ooit spaghetti hebt gegeten.

Truien

De Homo Trui.

Een van de zinnigere kanten van het wielrennen is het uitdelen van een speciale trui voor de leider in een van de klassementen. Je hebt namelijk niet alleen een rangschikking met de beste uit elke ronde, maar ook enkele specialere truien. Aangezien het tijdens het wielrennen vaak heel warm is willen de organisaties door het verplichten van deze truien, de beste wielrenners een blok aan het been zetten, zodat ook de wielrenners uit het organiserende land een kleine kans maken. Natuurlijk heeft dit vaak weinig nut, als de wedstrijd wordt verreden met Eddy Merckx of Lance Armstrong, aangezien de winnaars dan al van te voren kunnen worden vastgesteld. Omdat de geschiedenis van het wielrennen ongeveer parallel loopt aan die van film, en later televisie, is het niet verwonderlijk dat er oospronkelijk alleen de Witte Trui, de Zwarte Trui, de Grijze Trui, de Zebra Trui en de Wit-met-zwarte-bollen Trui toegekend werden. Met de wereldwijde veralgemening van kleurentelevisie in de jaren zeventig van de XXste eeuw, werd overgeschakeld naar kleurentruien. Ten gerieve van kleurenblinde liefhebbers wordt het beeld ondertiteld telkens er één van deze truidragers in beeld komt.

De Gele Trui

De Gele Trui wordt gedragen door de wielrenner die eerste staat in het algemene klassement. Dit klassement wordt opgemaakt door de tijd op te tellen die een wielrenner erover doet om de gehele ronde uit te rijden.

De Homo Trui

De Homo Trui wordt gedragen door de renner die eerste staat in het bergklassement. Op elke berg of heuvel die er in de ronde ligt worden punten uitgedeeld voor de eerste wielrenners die boven komen. In de jaren tachtig werd deze trui echter afgeschaft, omdat het peloton met wel zestig kilometer per uur zich op een drempel ging storten, omdat de wielrenners dachten dat daar ook punten te verdienen waren. Hierdoor ontstonden vaak massale valpartijen, die leuk waren voor het publiek, maar minder voor de renners, omdat omstaanders wel eens een fiets wegjatten van een gevallen wielrenner. De Homo Trui is wit met allerlei verschillend gekleurde bolletjes.

De Middenvioletrode Trui

De Middenvioletrode Trui wordt gedragen door de wielrenner die eerste staat in het meeste-keren-bij-de-eerste-dertig-over-de-streepklassement. De eerste dertig in een rituitslag krijgen punten toegediend, de wielrenner met de meeste punten is leider in dit klassement.

De Witte Trui

De Witte Trui wordt gedragen door de wielrenner, die eerste staat in het jongerenklassement. Aangezien wielrenners jonger dan 25 jaar normaal gesproken geen kans wordt gegeven om te winnen in de ronde, is er speciaal voor hen een apart klassement opgemaakt, dat hetzelfde werkt als de Gele Trui, maar dan met alleen wielrenners jonger dan 25 jaar. Een soort best-of-the-rest klassement dus.

Andere vormen van wielrennen

Tandemfietser, die het gejoel van het publiek voor aanmoedigingen aan ziet.

Behalve het gewone zinnige en onzinnige wielrennen op de weg, bestaan er ook nog enkele verwante vormen. Sommige wielrenners nemen namelijk niet genoegen met het strakke asfalt en moeten per se een glad geschuurde houten wielerbaan (velodroom) tot hun beschikking hebben. Anderen zijn dan weer zo gestoord om met een fiets door een bos te gaan rijden.

Baanwielrennen

Baanwielrennen is de meest onzinnige vorm van wielrennen die er bestaat. De wielrenners rijden over een houten velodroom, zoals hierboven uitgelegd en rijden soms tot over de honderd rondjes voordat ze eindelijk doorkrijgen dat ze niet op een bestemming aankomen, maar steeds weer terug bij af zijn. Sterker nog: in plaats van te zeggen: "Dat flikken ze mij niet meer!", staan ze de volgende keer weer even vrolijk aan de start. Ook déze sporttak is weer onderverdeeld in subcategorieën.

Puntenkoers

Een puntenkoers is hetzelfde als een meeste-keren-bij-de-eerste-dertig-over-de-streepklassement, met dat verschil dat alleen de eerste drie wielrenners punten krijgen, en dat je in een rit minstens tien keer punten kunt verdienen. De wedstrijden zijn dus eigenlijk hele korte wielrenwedstrijden zonder Gele, Homo of Witte Trui.

Sprint

De sprint is een van de minst onzinnige onderdelen in het baanwielrennen, omdat er maar heel weinig wielrenners aan mee doen (slechts twee, oftewel de twee, die het logisch nadenken) en omdat de wedstrijd maar twee rondes en dus nog geen kilometer lang duurt. De twee wielrenners rijden eerst een spek-en-bonen ronde, die niet telt en daarna rijden ze zo hard mogelijk naar de finish. Iets heel vreemds in sprintwedstrijden is de "sur place", een techniek die de wielrenners gebruiken als ze nog niet naar huis willen. Ze gaan dan geheel stilstaan en de commentators zetten een "We will rock you" muziekje op.

Tandemfietsen

Tandemfietsen is een sport in het baanwielrennen dat als opvulnummer wordt gebruikt om het publiek te vermaken met een gehandicapte, die de organisatie op een lullige manier op een fiets zet. Tandemfietsen moest eigenlijk verboden worden, maar de enige personen, die daar de bevoegdheid voor hebben vinden het zelf te leuk om naar te kijken.

Tandemsprint

Een typische mountainbiker, die denkt dat zwaartekracht geen rol speelt.

Bij speciale gelegenheden, op belangrijke feestdagen en zo, wordt het publiek wel eens getrakteerd op de combinatie van beide laatst genoemde subcategorieën. In zo'n geval gaan de beide piloten van éénzelfde tandem tegen elkaar sprinten. Deze sprint wordt vaak gewonnen door de renner die vooraan zit, tenzij zijn concurrent handig genoeg is om net vóór de eindstreep naar de voorrem te grijpen en ofwel de tandem overkop te laten gaan, ofwel het achterwiel vóór het voorwiel te laten komen. In beide gevallen is het resultaat een valpartij, maar mits een goede timing kan deze de tweede piloot als eerste over de streep brengen. Verwoede vechtpartijen tussen eerste en tweede piloot kort vóór de finale zijn dan ook niet vreemd. Deze scènes moeten niet onderdoen voor de beste momenten uit de producties van de historische Keystone filmstudio's, en hebben bijgedragen tot het instandhouden van een wielerdiscipline die anders allang zou verdwenen en vergeten zijn.

Mountainbiken

Bij het mountainbiken denken sommige wielrenners dat ze, door de fietsbanden aan te passen, opeens geen last meer van de zwaartekracht zullen hebben. Daarnaast zijn mountainbikers altijd van het onzinnigere soort, omdat de routes vaak rondes zijn of omdat ze het ook goed vinden om eerst een berg op te rijden, versteld te staan dat er bovenaan tóch niet het in de brochure beloofde hamburgertentje staat, en vervolgens dezelfde weg terug naar beneden te gaan..

Wielrennen in de wereldpers

OnNieuws heeft een nieuwsartikel over dit onderwerp: Nieuwe wielrijdersbond voor dopingvrije renners in Nederland en Vlaanderen

OnNieuws heeft een nieuwsartikel over dit onderwerp: Persvoorstelling NVW uitgesteld

OnNieuws heeft een nieuwsartikel over dit onderwerp: Aankomst laatste Tourrit ontaardt in chaos: minstens dertig gewonden

Zie ook

• Fiets
• Ronde van Vlaanderen

Notenbalk

Notenbalk

Aan de schandpaal genageld!	Vastgenagelde versie: 11 augustus 2008
Dit artikel is een verschrikking! Daarom is het vastgenageld aan de schandpaal zodat iedereen er rotte groenten tegenaan kan gooien.